پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: فرزند، هفت سال مولی، هفت سال بنده، و هفت سال وزیر است. پس اگر در سال بیست و یکم روحیات او مورد رضایت تو بود (شکر خدای نما) و الاّ واگذار، که در پیشگاه خدا معذوری.(بحار الانوار).
بر اساس روایت مذکور، دوره های تربیتی با محوریت، محبت، قاطعیت و کرامت سپری می شود. در هفت سال اول، کودک فرمانده و محور برخورد باید اعطای آزادی و هماهنگی با خواست آنها (بازی کردن) باشد. در هفت سال دوم قانونمند کردن آزادی با ترحم و روش بر مدار قاطعیت، آموزش آداب و مهارت پروری است. در هفت سال سوم رسمیت شناسی استقلال یابی همراه با نظارت بر مرکز کرامت و با رویه نظرخواهی و مشورت است.
پیاژه در نظریه روان شناسی رشد خود، فرزند را در هفت سال اول ناپیرو، در هفت سال دوم پیرو و در هفت سال سوم خودپیرو می داند. البته فارغ از اصول مهم سنین مختلف، مجموعه کلیاتی برای تربیت اسلامی بیان شده است: تکریم، تغافل، عدم تحقیر و عیب پوشی نزد دیگری، محبت، بوسه، معاشرت با خوبان، توجه به تفاوت های فردی، آسان گیری،تدرج، پرهیز از سرزنش، تعهد، صداقت، عدم تحمیل، دعا کردن، عدم کمال گرایی افراطی و ... است.
