اخلاق اسلامی بر مبنای فطرت به معنای گرایش های طبیعی انسان ایجاد شده است. عفت از واژه عف به معنای خودداری از ارتکاب به اعمال و اقوال ناشایسته و نامقبول است. حجاب نشانه عفت در پوشش و به معنای خودنگهداری از تبرج و تحریک دیگران است. قرآن زمانی حجاب ظاهر را ستایش می کند که در کنار تقوا یا خودنگهداری درونی همراه شده باشد (اعراف/۲۶). غیرت نماد عفت در روابط جنسی خانوادگی است. مرد غیور، علاقه های جنسی خود را در محدوده خانواده مدیریت می کند و اجازه ورود دیگران را نیز به این محدوده نمی دهد (حکمت ۳۰۵/نهج البلاغه).
ازدواج راهکار اساسی برقراری عفت جنسی در جامعه است. وجود موانع در جلوی ازدواج جوانان، می تواند به گسترش فساد در کشور منجر شود. دولت و ملت، صرفاً نمی تواند نقش ملامت کننده انحرافات جنسی را بازی کنند و باید با زمینه سازی و تسهیل گری امر ازدواج از توسعه انحرافات جنسی جلوگیری کنند (خطبه ۱۲۷/نهج البلاغه).